In veel van zijn composities doordringt het thema frustratie. Dit wordt goed geïllustreerd in het schilderij waar de vogelverschrikker boos naar de vogel op zijn arm staart, die hij tevergeefs probeert te vangen. Evenzo symboliseert het schilderij waarin de protesterende man zijn frustraties over de samenleving schreeuwt, maar tegelijkertijd wordt gemanipuleerd als een marionet, symboliseert de manier waarop graffiti als een voertuig van protest is gemanipuleerd om een sociaal aanvaardbare vorm van kunst te worden, waardoor het wordt ontkend zijn oorspronkelijke motivatie. De schilder wijst op onze eigen gevoelens van frustratie en impotentie en ons eigen protest op deze gevoelens in composities die over de rand van het doek blijven en oneindigheid oproepen op dezelfde manier als onze fantasieën geen echte limieten hebben en dus voor altijd aan verandering onderhevig zijn .

Een tentoonstelling van John Goudie Lynch is een ervaring die vorm geeft aan onze innerlijke wereld bevolkt met betekenisvolle mensen en objecten, een denkbeeldige en symbolische wereld die we allemaal gemeen hebben.

John Goudie Lynch nodigt ons uit om de dingen vanuit een andere invalshoek te bekijken. Zijn schilderijen geven ons een zeldzaam moment van inzicht, niet alleen in zijn wereld, maar ook in die van ons. Hij roept beelden op die niet altijd geruststellend zijn - ze zijn soms zelfs beangstigend - maar het zijn beelden die ons nog lang bij zullen blijven.